เช้าที่ดวงอาทิตย์ไม่เคยส่องแสง歌词

作词 : สุเมธ โปษยะนุกูล/อาทิวราห์ คงมาลัย
作曲 : อาทิวราห์ คงมาลัย
เช้าที่ดวงอาทิตย์ไม่เคยส่องแสง
เพียงลำพังเดินทางท่ามกลางห่างนลมแรง
ฝันเล็กๆกำลังมอดไป เหนื่อยล้าเหลือเกินหัวใจ
จะหยัดยืน ได้อีกสักเท่าไหร่
กอดฝันอย่างนั้น วันที่คนบนฟ้าไม่เคยเห็นใจ
วันที่โลกทั้งใบไม่เคยอยู่เคียงข้างกัน
จะมีบ้างไหม แค่ใครคนนึงกับแววตาที่พร้อมเข้าใจ
ที่คอยตักเตือนสักครั้งในนาทีที่ฉันหลงทาง
อย่างน้อยบางคำ จากใครบางคน
พังกำแพงบาดแผลในใจ ในวันที่ยังไม่สาย
วันที่ฉันยังพอเยียวยา... ได้ไหม
ไม่เคยมีครบครันเหมือนดังผู้ใด
ไม่เคยมีสักคราครอบครัว ห้อมล้อมรอบกาย
มีเพียงลำพังชีวิตลำเค็ญ และไร้ซึ่งคนเข้าใจ
ใครที่ขีดชะตา ใครจะชี้ทางออก
สุดท้าย... เหน็บหนาว แตกร้าว เกินกว่าคนคนนี้จะแบกทุกอย่าง
เหมือนชีวิตที่มันกำลังอับปาง
จะมีบ้างไหม แค่ใครคนนึงกับแววตาที่พร้อมเข้าใจ
ที่คอยตักเตือนสักครั้งในนาทีที่ฉันหลงทาง
อย่างน้อยบางคำ จากใครบางคน
พังกำแพงบาดแผลในใจ ในวันที่ยังไม่สาย
วันที่ฉันยังพอเยียวยา... ได้ไหม
อยู่ไหน...
จะมีบ้างไหม แค่ใคร แววตาที่พร้อมเข้าใจ
ที่คอยตักเตือนสักครั้งในนาทีที่ฉันหลงทาง
อย่างน้อยบางคำ จากใครบางคน
พังกำแพงบาดแผลในใจ ในวันที่ยังไม่สาย
วันที่ฉันยังพอเยียวยา... อยู่ไหน
ที่เข้าใจ...
อย่างคนน้อยบางคำ
จากใครบางคน
ในวันที่ยังไม่สาย
วันที่ฉันยังพอเยียวยา... อยู่ไหน
อยู่ไหน...