แค่ขอมีเธอ歌词
歌手：Bie Sukrit 专辑：BIE LOVE SERIES
ต้องอยู่อย่างไร้ค่า
ท้องฟ้าชั่งว่างเปล่า
มีแต่ความเหงาคอย
ใกล้ชิดเหมือนเงาติดตัว
นับตั้งแต่เธอไป
ในใจฉันก็พลันมืดมัว
ยิ่งมองแสงไฟสลัว
ให้หัวใจยิ่งเริ่มสลาย
เธอไปอยู่ไหนกัน
คิดถึงฉันหรือเปล่า
ความเจ็บรุมเร้าความ
เงียบเหงาไม่เคยคลี่คลาย
ไม่ว่าเธออยู่ไหน
อยากให้รู้ให้เธอเข้าใจ
ฉันคงไม่มีความหมาย
หากไม่มีเธอเหมือนเก่า
ไม่ว่าปัญหา
นั้นมีมากมายเท่าไร
ต่อให้สูญเสีย
เท่าไรแลกได้เสมอ
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
ไออุ่นจากอ้อมกอด
แววตาที่โอนอ่อน
คือภาพสะท้อนบอก
ให้ค้นหาเธอต่อไป
ทุกครั้งที่มองฟ้า
อยากตะโกนให้เธอเข้าใจ
ฉันคงไม่มีความหมาย
หากไม่ได้เธอคืนมา
ไม่ว่าปัญหา
นั้นมีมากมายเท่าไร
ต่อให้สูญเสีย
เท่าไรแลกได้เสมอ
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
ท้องฟ้าชั่งว่างเปล่า
มีแต่ความเหงาคอย
ใกล้ชิดเหมือนเงาติดตัว
นับตั้งแต่เธอไป
ในใจฉันก็พลันมืดมัว
ยิ่งมองแสงไฟสลัว
ให้หัวใจยิ่งเริ่มสลาย
เธอไปอยู่ไหนกัน
คิดถึงฉันหรือเปล่า
ความเจ็บรุมเร้าความ
เงียบเหงาไม่เคยคลี่คลาย
ไม่ว่าเธออยู่ไหน
อยากให้รู้ให้เธอเข้าใจ
ฉันคงไม่มีความหมาย
หากไม่มีเธอเหมือนเก่า
ไม่ว่าปัญหา
นั้นมีมากมายเท่าไร
ต่อให้สูญเสีย
เท่าไรแลกได้เสมอ
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
ไออุ่นจากอ้อมกอด
แววตาที่โอนอ่อน
คือภาพสะท้อนบอก
ให้ค้นหาเธอต่อไป
ทุกครั้งที่มองฟ้า
อยากตะโกนให้เธอเข้าใจ
ฉันคงไม่มีความหมาย
หากไม่ได้เธอคืนมา
ไม่ว่าปัญหา
นั้นมีมากมายเท่าไร
ต่อให้สูญเสีย
เท่าไรแลกได้เสมอ
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
แค่ขอมีเธอ แค่ได้พบเธอ
เจอะเจอเรื่องใดไม่หวั่น
เธอนั้นคือแรงแห่ง
แสงตะวันให้ฉันก้าวเดิน
อยากพบหน้ากันซบ
สายตากันคิดถึงเหลือเกิน
เมื่อไหร่ความห่างเหิน
จะจบสิ้นลงซะที
更多>
