ห้องดับจิต歌词

作词 : อิทธิพงศ์ กฤดากร ณ อยุธยา
作曲 : อิทธิพงศ์ กฤดากร ณ อยุธยา
ทรมาน กับรักที่ฉันทำทุกอย่าง
แต่สุดท้ายคือการร่ำลา
ทรมาน จบแล้ว ไม่เหลือเลยซักอย่าง
และสุดท้ายคือทรมาน
โอว มันช่างมืดมนเหลือเกิน
โลก ของฉันมันพังทะลาย
เธอกระซิบว่าเธอต้องลา แล้วก็หายไป
โอ้ว มันช้ำมันทรมาน วันสุดท้ายที่เธอบอกลา
คือสุดท้าย เย้
อยู่ ฉันก็เหมือนตาย
ปล่อยฉันให้เหมือนตาย ทุกอย่าง
ศพที่ไร้วิญญาณ ไม่มีแสงสว่าง ดังเดิม
สุดท้ายก็เหมือนตาย ปล่อยฉันให้ทุกข์ทรมาน
อยู่อย่างไร้วิญญาณ
โลกช่างหนาวเนิ่นนาน เหลือเกิน
โอว มันช่างมืดมนเหลือเกิน
วันสุดท้ายที่เธอต้องลา
คือวันสุดท้ายที่หายใจ
โอ้ว มันช้ำมันทรมาน
วันสุดท้ายที่เธอบอกลา
คือสุดท้ายยยย เย้
อยู่ ฉันก็เหมือนตาย
ปล่อยฉันให้เหมือนตาย ทุกอย่าง
ศพที่ไร้วิญญาณ ไม่มีแสงสว่าง ดังเดิม
สุดท้ายก็เหมือนตาย ปล่อยฉันให้ทุกข์ทรมาน
อยู่อย่างไร้วิญญาณ
โลกช่างหนาวเนิ่นนาน เหลือเกิน
อยู่อย่างทรมาน ต้องอยู่ในโลกที่หนาว
มันเหน็บหนาว
อยู่อย่างคนที่ตาย อยู่อย่างทรมาน
ต้องอยู่ในโลงที่หนาว เย้