เจ็บ... และชินไปเอง歌词
作曲 : Jeff Miyahara
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
คนเราไม่เห็นต้องมีเหตุผลว่าเรารักกัน เพราะอะไร
ดอกไม้ที่แย้มที่บานไม่มีใครถาม ว่าทำไม
แต่เมื่อคนเราต้องเลิกต้องลา
ดอกไม้โรยราเป็นเพราะอะไร
มีคำถามมากมาย ที่ยังค้างใจ
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
ที่จริงก็รู้คนเราเกิดมาเพื่อการร่ำลา สักวันหนึ่ง
วันที่ดอกไม้จะต้องโรยรา มันคงต้องมาถึง
แต่ฉันไม่เคยเข้าใจสักที
เมื่อภาพดีดียังคงตราตรึง
มันยากเกินไป ที่จะเสียมัน
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
แค่เพียงช่วงหนึ่งที่ใจ ฉันนั้นได้มีเธอ
ต่อเติมเรื่องราวมากมายในชีวิตฉัน
ความรักคงอยู่เสมอ แม้ต้องพรากจากกัน
ลึกลึกภายในของหัวใจ
ถึงแม้จะนานเท่าไร
เธอยังจะอยู่ตรงนั้น
ไม่มีใคร ทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
ฉันไม่มีวันจะหยุด รักเธอได้เลย
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
คนเราไม่เห็นต้องมีเหตุผลว่าเรารักกัน เพราะอะไร
ดอกไม้ที่แย้มที่บานไม่มีใครถาม ว่าทำไม
แต่เมื่อคนเราต้องเลิกต้องลา
ดอกไม้โรยราเป็นเพราะอะไร
มีคำถามมากมาย ที่ยังค้างใจ
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
ที่จริงก็รู้คนเราเกิดมาเพื่อการร่ำลา สักวันหนึ่ง
วันที่ดอกไม้จะต้องโรยรา มันคงต้องมาถึง
แต่ฉันไม่เคยเข้าใจสักที
เมื่อภาพดีดียังคงตราตรึง
มันยากเกินไป ที่จะเสียมัน
และมันจะไม่มีใครทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
แค่เพียงช่วงหนึ่งที่ใจ ฉันนั้นได้มีเธอ
ต่อเติมเรื่องราวมากมายในชีวิตฉัน
ความรักคงอยู่เสมอ แม้ต้องพรากจากกัน
ลึกลึกภายในของหัวใจ
ถึงแม้จะนานเท่าไร
เธอยังจะอยู่ตรงนั้น
ไม่มีใคร ทำฉันให้ดีอย่างเดิม
เมื่อความปวดร้าวครั้งนั้น ก็ยังวนเวียนอยู่ทุกทุกวันที่มี
และเมื่อเวลาไม่เคยจะช่วยอะไร ให้ฉันลืมเธอสักที
ก็ต้องทำใจว่าจากนี้ ฉันคงคุ้นเคยความเจ็บและชินไปเอง
ฉันไม่มีวันจะหยุด รักเธอได้เลย
